W konsoli ujrzymy ["a", "b", "c", "d", "e", "f"].

letters.splice(1, 1) usuwa z tablicy jeden element pod indeksem 1 (czyli "z").

letters.splice(3, 0, "d") dodaje do tablicy element o wartości "d" w indeksie 3, bez jego usuwania (nadpisywania) oraz bez usuwania następnych elementów w zadanej ilości (0).

Następuje więc "wepchnięcie" nowego elementu, spychając istniejące elementy od indeksu 3 na dalsze pozycje.

Metoda Array.prototype.splice() modyfikuje oryginalną tablicę.

Tablica pod stałą letters jest więc mutowana, dlatego po zalogowaniu jej do konsoli widzimy zaktualizowany układ elementów.

Jeśli chcielibyśmy uniknąć mutacji sugerowaną alternatywą jest Array.prototype.toSpliced().

Jest to jednak nowa metoda, w chwili pisania tego tekstu, nie zaimplementowana jeszcze przez wszystkie silniki JavaScript.

Aktualnie obsługują ją przeglądarki Chrome, Edge, Opera, Safari, ale nie Firefox i środowiska uruchomieniowe Node.js, Deno.

Druga, użyta w przykładzie metoda to Array.prototype.slice().

Tworzy ona płytką kopię modyfikowanej tablicy i zwraca nowy zmodyfikowany jej kształt.

Płytka kopia oznacza, że w przypadku zagnieżdżonych tablic, również mogą wystąpić mutacje, tak jak w przypadku użycia splice().

Wywołanie letters.slice(0, 3) oraz letters.slice(3) nie wpływa w naszym przykładzie na oryginalną tablicę letters.

Żeby zobaczyć wynik działania tych metod, musielibyśmy zalogować ich wykonanie do konsoli.

letters.slice(0, 3) zwróciłoby wtedy tylko pierwsze trzy elementy tablicy.

Cięcie tablicy odbywa się tutaj od indeksu 0 do 3 (nie włączając 3).

letters.slice(3) to z kolei odcięcie fragmentu tablicy rozpoczynając od indeksu 3 aż do końca tablicy.

W naszym przypadku byłyby to trzy ostatnie elementy tablicy.