first val, second a,b zostanie zwrócone w wywołaniu nr 2.

Przykłady 1 i 3 to wywołania tzw. etykietowanego szablonu (tagged template). Używając grawisów (backtick `) możemy wywoływać funkcje przekazując literał szablonu (template literal) jako argument.

Funkcja ma wtedy do dyspozycji goły tekst jako pierwszy parametr, a pod kolejnymi, dynamicznie generowanymi parametrami, dostępne są ewaluacje notacji ${} przekazane wewnątrz literału szablonu.

W przykładzie 1, w funkcji pod parametrem args mamy dostępną tylko tablicę z gołymi fragmentami tekstu z literału szablonu. Brakuje w niej elementów wywoływanych za pomocą notacji ${}, które dostępne są pod kolejnymi, dynamicznie tworzonymi parametrami funkcji.

Przykład 3 różni się od 1 tylko użyciem parametru reszty dla argumentów funkcji. Tym samym, wszystkie dynamicznie wygenerowane parametry dostępne są w tablicy args.

Pierwszy element tablicy zawiera 3 wartości gołego tekstu, te same, które zostały zalogowane w przykładzie 1.

Kolejne elementy tablicy to wartości wywołane wewnątrz notacji ${}, czyli val oraz tablica z 2 elementami ["a", "b"].

Przykład 2 zwraca nam ciąg znaków przekazany jako argument, już po ewaluacji kodu umieszczonego w notacjach ${}.

Przykład 4 robi to samo co 2, jednak z uwagi na użycie parametru reszty ...args, zwrócona zostaje tablica przekazanych argumentów. Przekazany został tylko 1 argument w postaci literału szablonu, więc tablica zawiera tylko 1 element, ciąg znaków, taki jak ten z przykładu nr 2.