Przejdź do głównej zawartości

Typowanie statyczne i dynamiczne

Typowanie statyczne i dynamiczne to dwa różne podejścia do zarządzania typami danych w programowaniu. Określają, w jaki sposób język programowania obsługuje i sprawdza typy danych w trakcie kompilacji i wykonywania programu. Oto ich podstawowe cechy:

  1. Typowanie statyczne:

    • W językach programowania stosujących typowanie statyczne, typy danych muszą być określone w momencie deklaracji zmiennych i funkcji, a kompilator dokładnie sprawdza zgodność typów podczas kompilacji.

    • Błędy związane z niezgodnością typów są wykrywane na etapie kompilacji, co oznacza, że program nie zostanie uruchomiony, jeśli zostaną naruszone reguły typowania.

    • Przykłady języków programowania stosujących typowanie statyczne to Java, C++, C# i Swift.

    • Przykład w języku C++:

      int liczba = 5;
      string tekst = "Hello";
      // Poniższy kod spowoduje błąd kompilacji z powodu niezgodności typów.
      int suma = liczba + tekst;

  2. Typowanie dynamiczne:

    • W językach programowania stosujących typowanie dynamiczne, zmienne mogą zmieniać swój typ w trakcie działania programu. Typy danych są sprawdzane i przypisywane dopiero w trakcie wykonywania programu, a nie podczas kompilacji.

    • Błędy związane z niezgodnością typów mogą być wykrywane dopiero w trakcie wykonywania programu, co może prowadzić do błędów runtime.

    • Przykłady języków programowania stosujących typowanie dynamiczne to JavaScript, Python, Ruby i PHP.

    • Przykład w języku Python (typowanie dynamiczne):

      liczba = 5
      tekst = "Hello"
      # Poniższy kod zostanie wykonany bez błędów w trakcie kompilacji, ale spowoduje błąd runtime.
      suma = liczba + tekst  # TypeError: unsupported operand type(s) for +: 'int' and 'str'

Porównanie:

  • Typowanie statyczne pomaga wykryć wiele błędów w trakcie kompilacji, co może prowadzić do bardziej niezawodnych programów. Jednak może wymagać więcej pracy w deklarowaniu typów.
  • Typowanie dynamiczne jest bardziej elastyczne, ale błędy związane z niezgodnością typów mogą być trudniejsze do wykrycia i naprawienia, ponieważ pojawiają się w trakcie wykonywania programu.

Wybór między typowaniem statycznym a dynamicznym zależy od preferencji programisty oraz konkretnej sytuacji i wymagań projektu. Niektóre języki programowania, takie jak TypeScript (rozszerzenie JavaScript), łączą obie metody, umożliwiając stosowanie typowania statycznego w dynamicznych środowiskach.

Linki​